Ο πραγματικός χρόνος απόκτησης πτυχίων ξένων γλωσσών στις ευρωπαϊκές γλώσσες

Τα παραπάνω ερωτήματα βασανίζουν πολλούς από εμάς, γι’ αυτό εδώ θα προσπαθήσουμε με τους native speaking καθηγητές του Siountri School να κάνουμε μια ψύχραιμη και αντικειμενική καταγραφή των χρόνων που απαιτεί κάθε πτυχίο σε Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ισπανικά και Ιταλικά, με γνώμονα τις ώρες διδασκαλίας και την ηλικία των διδασκομένων σε σχέση, πάντοτε, με το CEFR – Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες. Άλλωστε, το CEFR για τις γλώσσες αποτελεί μια κατευθυντήρια γραμμή που χρησιμοποιείται για να περιγράψει τα επιτεύγματα μαθητών ξένων γλωσσών (ξεκινώντας από το Α1 για τους αρχάριους μέχρι την πλήρη επάρκεια του C2) σε όλη την Ευρώπη. Κύριος στόχος του είναι να παρέχει έναν κοινό οδηγό μάθησης, διδασκαλίας και αξιολόγησης, η οποία εφαρμόζεται σε όλες τις γλώσσες στην Ευρώπη.

Παιδικά τμήματα
Η αγγλική γλώσσα είναι η πρώτη ξένη γλώσσα, την οποία ξεκινούν κατά κανόνα τα παιδιά, όταν φοιτούν στις πρώτες τρεις τάξεις του Δημοτικού. Ως εκ τούτου και καθώς δεν κατέχουν καν επαρκώς την ελληνική γλώσσα, τα δύο πρώτα χρόνια θεωρούνται προκαταρκτικά, πρόκειται για τα τμήματα Junior Α & Junior B. Μετά το πέρας αυτού του χρονικού διαστήματος, αρχίζει η «αντίστροφη μέτρηση» μέχρι τα διπλώματα Αγγλικών, με πρώτο το πτυχίο Lower, που συνήθως διαρκεί έξι χρόνια, με μαθήματα Αγγλικών δύο φορές την εβδομάδα επί δύο ώρες. Συχνά, η εξέλιξη είναι γρηγορότερη και οι μαθητές ακολουθώντας υπερεντατικό τμήμα στη διάρκεια του καλοκαιριού (Sandwich Course – E Class & Lower), παίρνουν στα χέρια τους το Lower λίγο νωρίτερα (B’ Γυμνασίου).

Μόλις ένας μαθητής πάρει το πτυχίο Lower του Michigan ή του Cambridge (αντιστοιχεί στο Β2 με βάση το CEFR) η μετάβαση στο Proficiency (αντιστοιχεί στο C2) γίνεται με μάθημα 3 φορές την εβδομάδα επί δυο ώρες για δύο χρόνια. Φυσικά, εξακολουθεί να υπάρχει το ενδιάμεσης δυσκολίας πτυχίο Advanced (C1 με βάση το CEFR), αλλά λίγοι μαθητές αποφασίζουν να δώσουν εξετάσεις για αυτό. Αν, λοιπόν, δεν υπάρξει κάποια ανατροπή στον προγραμματισμό, στην Α’ Λυκείου ένας ανήλικος μπορεί να έχει ολοκληρώσει τις σπουδές των Αγγλικών. Συχνά, η εξέλιξη είναι γρηγορότερη και οι μαθητές ακολουθώντας υπερεντατικό τμήμα στη διάρκεια του καλοκαιριού, παίρνουν στα χέρια τους το Proficiency λίγο νωρίτερα.

Τμήματα ενηλίκων
Πόσο χρόνο θέλει η κατάκτηση του Proficiency για τους ενήλικες; Το συνηθέστερο για τους ενήλικες είναι να «ξαναπιάνουν» τα Αγγλικά τους από το επίπεδο Β2 (Lower) με στόχο να τα τελειοποιήσουν. Σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστούν 2 χρόνια για να περάσουν από το Lower στο Proficiency. Για όσους βέβαια έχουν καθημερινή εξάσκηση με την αγγλική γλώσσα, ενδεχομένως το απαιτούμενο διάστημα από το Β2 στο C2, ή αλλιώς από το Lower στο Proficiency, να συμπτυχθεί σε έναν χρόνο, αν ακολουθήσουν ένα εντατικό τμήμα.

Όσοι ενδιαφέρονται για σπουδές στη Μ. Βρετανία είναι καλό να έχουν περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις του Proficiency, ωστόσο δεν αποκλείεται να τους ζητηθεί από το Πανεπιστήμιο να προσκομίσουν το πτυχίο IELTS ή το TOEFL. Προτού κάποιος κάνει αίτηση για σπουδές στο εξωτερικό, καλό είναι να ενημερωθεί σχετικά με τις προϋποθέσεις γλωσσικής επάρκειας που ζητούνται από κάθε πανεπιστήμιο.

Παιδικά τμήματα
Πόσα χρόνια είναι οι σπουδές στα Γαλλικά; Τα παιδιά του Δημοτικού ξεκινούν γαλλικά ως δεύτερη ξένη γλώσσα σε ηλικία 9-10 ετών και κάνουν μάθημα στα ειδικά τμήματα Γαλλικών για παιδιά μία φορά την εβδομάδα επί δύο ώρες. Επειδή στο πρώτο δίπλωμα μπορεί οι εξεταζόμενοι να είναι πολύ νεαροί σε ηλικία (παιδιά δημοτικού), διατίθεται μια έκδοση που απαιτεί μικρότερη ωριμότητα από εκείνους, το DELF Prim A1.

Τα παιδιά του Γυμνασίου μπορούν να δώσουν στον τρίτο χρόνο το DELF Α1, στον τέταρτο το DELF Α2 και στον έκτο χρόνο συνήθως, οι ανήλικοι μαθητές δίνουν εξετάσεις για το DELF Β2 (επίπεδο δυσκολίας μεταξύ Advanced και Proficiency). Αυτός είναι ο συνηθέστερος προγραμματισμός στα διπλώματα Γαλλικών για τα παιδιά.

Τμήματα ενηλίκων
Οι ενήλικες που ξεκινούν Γαλλικά, θα χρειαστούν πέντε χρόνια για να κατακτήσουν το υψηλότερο δίπλωμα, DALF C2 (ανώτατο επίπεδο σύμφωνα με το CEFR), κάνοντας μάθημα 2-3 φορές την εβδομάδα επί δύο ώρες. Τα υψηλότερα πτυχία Γαλλικών έχουν μεγάλες απαιτήσεις, για παράδειγμα, το DALF C2 απευθύνεται περισσότερο σε άτομα που προέρχονται από γαλλόφωνο περιβάλλον ή σκοπεύουν να ζήσουν σε γαλλόφωνο περιβάλλον. Για σπουδές στη Γαλλία, τα γαλλικά πανεπιστήμια ζητούν από τους ενδιαφερόμενους το Β2 (το πιο δημοφιλές δίπλωμα που θα δώσουν απευθείας οι ενήλικες μετά από 3 χρόνια συστηματικών σπουδών στη γλώσσα) ή το C1 ανάλογα με το αντικείμενο σπουδών.

Παιδικά τμήματα
Οι μαθητές ξεκινούν την εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας ως δεύτερη ξένη γλώσσα σε ηλικία περίπου 9 – 10 ετών και κάνουν μάθημα μία φορά την εβδομάδα επί δύο ώρες. (Δεύτερη Ξένη Γλώσσα στο Σχολείο: Γερμανικά ή Γαλλικά; | Το Μεγάλο Δίλημμα). Η διαδικασία για τα διπλώματα Γερμανικών έχει ως εξής: Το δίπλωμα Zertifikat Α1 συνήθως παραλείπεται, τις εξετάσεις για το Zertifikat Α2 σε αυτή την ηλικία και με αυτόν τον ρυθμό δίνουν μετά από τέσσερα χρόνια. Έναν χρόνο αργότερα, με μάθημα 4 ωρών την εβδομάδα, δίνουν εξετάσεις για το Zertifikat Β1 και ακολουθώντας πιο εντατικούς ρυθμούς (τρεις φορές την εβδομάδα επί δυο ώρες) έναν χρόνο αργότερα το Zertifikat Β2. Για όσους θελήσουν να συνεχίσουν για το Zertifikat C1 θα χρειαστούν ένα με δύο χρόνια ακόμα.

Τμήματα ενηλίκων
Σε πόσα χρόνια παίρνουν πτυχίο Γερμανικών οι ενήλικες; Οι ενήλικες που ξεκινούν Γερμανικά, θα χρειαστούν πέντε χρόνια για να αποκτήσουν το υψηλότερο δίπλωμα, Zertifikat C2, κάνοντας μάθημα δύο-τρεις φορές την εβδομάδα επί δύο ώρες. Υπενθυμίζουμε ότι το C1 είναι το επίπεδο (μέσω του TestDaF) που ζητείται για την εγγραφή σε προπτυχιακό ή μεταπτυχιακό τμήμα σπουδών στη Γερμανία, στο οποίο τα μαθήματα γίνονται στα Γερμανικά. Ωστόσο, στην αγορά εργασίας σε τμήματα τεχνολογικής κατεύθυνσης (δικά μας ΤΕΙ) ή σε αγγλόφωνα προγράμματα γίνονται δεκτά και μικρότερα διπλώματα. Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι η εκπαιδευτική πολιτική στη Γερμανία ορίζεται ανά κρατίδιο. Στο Βερολίνο και στο Αμβούργο μπορει να βρει κανείς πολλά αγγλόφωνα τμήματα, ενώ στη Βαυαρία όχι και μάλιστα συνήθως απαιτείται υψηλοτερο επίπεδο πιστοποίησης της γερμανικής γλώσσας. Ως εκ τούτου, συχνά οργανώνονται τμήματα ενηλίκων, που ενδιαφέρονται για άμεση μετεγκατάσταση στη Γερμανία, στα οποία ο στόχος είναι η κατάκτηση του επιπέδου B2, σύμφωνα με το CEFR, σε 2 χρόνια. Ακολουθείται εντατικός ρυθμός μαθημάτων, τρεις φορές την εβδομάδα επί 2 ώρες, με πολλές εργασίες στο σπίτι.

Οι μαθητές των Ισπανικών είναι κατά κανόνα ενήλικες, μεταξύ των οποίων, οι περισσότεροι είναι φοιτητές. Κάνουν μάθημα δύο φορές την εβδομάδα επί δυο ώρες. Στο τέλος της δεύτερης χρονιάς μαθημάτων δίνουν εξετάσεις για το DELE Β1 (περίπου στο επίπεδο Lower των Αγγλικών) και στον τρίτο για το DELE Β2 (εφάμιλλο του Advanced των Αγγλικών). Πολλοί που έχουν ως στόχο τις σπουδές στην Ισπανία σταματούν εδώ, καθώς με το πιστοποιημένο επίπεδο Β2 του CEFR μπορούν να γίνουν δεκτοί στα ισπανικά πανεπιστήμια και γιατί μετά δυσκολεύει πολύ το απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων στα εναπομείναντα πτυχία Ισπανικών.

Ενδεικτικά, στις εξετάσεις για το DELE C1 προσέρχονται λίγοι, ενώ το ποσοστό επιτυχίας στο DELE C2 είναι μόλις 2%. Οι εξεταζόμενοι καλούνται να διορθώσουν κείμενα που είναι γραμμένα λάθος και να τα συντάξουν εκ νέου σωστά τα ίδια κείμενα. Η θεματολογία είναι υψηλού επιπέδου, περιλαμβάνει όρους οικονομικούς και νομικούς. Σύμφωνα με τον κανονισμό, αν κάποιος κοπεί σε ένα σκέλος των εξετάσεων, τα ξαναδίνει όλα. Ιδιαίτερα απαιτητική είναι η ακουστική κατανόηση, καθώς οι ομιλητές κατάγονται από Νότιο Αμερική και μιλούν διαφορετικές διαλέκτους.

Το Ινστιτούτο Θερβάντες, το οποίο είναι υπεύθυνο για τα διπλώματα Ισπανικών, δεν δέχεται να δώσει κάποιος απευθείας το DELE C1, μπορεί μόνο να παραλείψει τα πτυχία Α1 & A2 και να δώσει κατευθείαν το Β1. Με τους ανήλικους μαθητές, η ταχύτητα εκμάθησης είναι πιο αργή, ελλείψει ωριμότητας και εμπειρίας στις γλώσσες. Έτσι, δίνουν με δύο χρόνια μάθημα το DELE Α1 και με άλλα δύο επιπλέον το DELE Α2.

Σπάνια προσέρχονται για μαθήματα ιταλικής γλώσσας μαθητές κάτω από δεκαέξι ετών. Κατά κανόνα όσοι θέλουν για λόγους οικογενειακούς να μάθουν από μικροί Ιταλικά, εγγράφονται στην Ιταλική Σχολή. Όσοι ξεκινούν στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου ή μετά το Λύκειο, προσβλέπουν σε προπτυχιακές σπουδές στη γειτονική χώρα. Τα ιταλικά πανεπιστήμια απαιτούν από τους φοιτητές το πτυχίο Β2 (CELI 3), ενώ για να πολιτογραφηθεί κάποιος Ιταλός αρκεί το Β1 (CELI 2). H τάξη των Ιταλικών προσέρχεται 2 φορές την εβδομάδα και κάνει μάθημα επί 2 ώρες. Με αυτόν τον ρυθμό, δίνουν σε έναν χρόνο εξετάσεις για το δίπλωμα Α2 (CELI 1), μετά από έναν ακόμα χρόνο για το Β1 (CELI 2) και έναν χρόνο αργότερα το Β2 (CELI 3). Πρόκειται ήδη για ένα φιλόδοξο στόχο, που προϋποθέτει διάβασμα στο σπίτι, αλλά και πρότερη τριβή με λατινογενείς γλώσσες. Οι υποσχέσεις για κατάκτηση του μεσαίου επιπέδου των ιταλικών (χωρίς προηγούμενη γνώση) σε μόνο οκτώ μήνες είναι απολύτως ανεδαφικές.