Τζίνα, πώς αισθάνεσαι ως η σπάνια περίπτωση που κατακτά την κορυφή στα Ιαπωνικά;

Ήδη έχει επισκεφθεί τη χώρα τρεις φορές και τώρα διοργανώνει το επόμενο ταξίδι της. Από το Τόκιο και το Κιότο ως την Όσακα, τη Χιροσίμα, το πανέμορφο Ίνε, την Καμάκουρα, η Ιαπωνία τη γοητεύει. «Είναι τόσο διαφορετικοί από εμάς οι Ιάπωνες. Το πρώτο τους μέλημα είναι το κοινό καλό και το να μην ενοχλήσουν τους άλλους», μας λέει η Τζίνα. «Επίσης θαυμάζω τον απίστευτο σεβασμό που τρέφουν όχι μόνο για κάθε άνθρωπο, αλλά για κάθε πλάσμα της Φύσης και την ίδια τη Φύση. Να φανταστείτε παλιότερα είχα φοβία για τα έντομα, δεν τα ήθελα κοντά μου. Όταν είδα όμως τους Ιάπωνες να σέβονται ακόμα και τα έντομα ή να θαυμάζουν τον ήχο που κάνουν, άρχισα να σκέφτομαι αλλιώς». Είναι τόσο φαντασμαγορικά στο Τόκιο; «Ναι είναι! Όμως το ακόμα πιο εντυπωσιακό είναι πως επικρατεί απόλυτη ησυχία. Όπως και στο μετρό, όπου απαγορεύεται να ακουστεί το κουδούνισμα των κινητών ή να μιλήσει κάποιος στη διαδρομή. Επιπλέον, το ακόμα πιο εντυπωσιακό στο Τόκιο είναι πως ενώ περπατάς σε μια μητρόπολη, μπορεί να στρίψεις σ’ ένα στενάκι και να βρεθείς σε έναν υπέροχο γιαπωνέζικο κήπο» σημειώνει η Τζίνα.

Πώς ξεκίνησε άραγε αυτή η μεγάλη αγάπη; «Από τα video games που άρχισα να παίζω ήδη από τα πέντε μου. Ξέρετε οι Ιάπωνες είναι μαιτρ στο να φτιάχνουν φανταστικούς κόσμους και με μάγεψε αυτό. Τα video games με οδήγησαν στη μουσική. Κι έτσι άρχισα να ακούω γιαπωνέζικο ροκ- μπάντες όπως οι X Japan, L’ Αrc-en ciel, Buck-Tick, Luna Sea. Κι έπειτα ακολούθησαν τα manga κ.ά». Ωστόσο, η επικοινωνία με τους Ιάπωνες δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Κι αυτό όχι μόνο γιατί η γλώσσα είναι τόσο διαφορετική από τις ευρωπαϊκές, αλλά γιατί θα πρέπει να γνωρίζει κανείς τους κανόνες στον κώδικα επικοινωνίας και τη νοοτροπία της κοινωνίας. Αλλιώς μιλάνε οι φίλοι μεταξύ τους, αλλιώς οι συνεργάτες, αλλιώς θα χρειαστεί να μιλήσεις στους ανώτερους σου. Έτσι, δεν είναι αρκετό να μάθει κανείς τη γλώσσα, χωρίς να γνωρίζει πώς να μιλήσει σε κάθε περίσταση.

Ευτυχώς υπάρχει η Ακεμί και ο Ντάισκε. «Είχα κάποιες γνώσεις, αλλά ξεκίνησα και πάλι από το μηδέν στο Siountri School πριν από 8 χρόνια. Έχει τεράστια σημασία που οι καθηγητές μας είναι Ιάπωνες. Μπορούμε να τους βομβαρδίζουμε με ερωτήσεις και απορίες για τη χώρα και τον πολιτισμό κι εκείνοι μας περιγράφουν ακριβώς τι ισχύει. Ο κ. Ντάισκε μας εξηγεί εξαιρετικά και την ετυμολογία των λέξεων, κάτι που μας βοηθάει να την καταλάβουμε σε βάθος. Αφήστε που ακούμε τις ίδιες μπάντες!» λέει γελώντας. Οι μαθητές του επιπέδου Ν1 γνωρίζουν γύρω στα 2.000 ιδεογράμματα, σχεδόν όσα χρησιμοποιούν και οι ίδιοι οι Ιάπωνες στην καθημερινότητά τους. «Στο Τόκιο δεν εκφράζονται όταν σε ακούνε να μιλάς Ιαπωνικά, απαντούν κανονικά, όμως στην επαρχία, σε χωριά ή μικρές πόλεις δεν κρύβουν την χαρά τους που βλέπουν κάποιον ξένο να μιλάει τη γλώσσα τους. Νομίζουν ότι ζούμε εκεί. Και κυρίως; Είναι μια ευκαιρία για εκείνους να μάθουν και για το πώς ζούμε εμείς, τι ισχύει αλλού κ.ά., όταν επισκεπτόμαστε βέβαια απομακρυσμένες περιοχές. Έχω βιώσει φοβερές εμπειρίες στα ταξίδια μου» εξηγεί η Τζίνα.

Κάποτε η Τζίνα εργαζόταν στην Ελλάδα σε ένα ξενοδοχείο το οποίο είχε πολλούς Ιάπωνες πελάτες. «Ήθελα να μιλάω Ιαπωνικά για να μπορώ να τους προσφέρω κάτι πίσω, μια καλύτερη εξυπηρέτηση. Μου έχουν προσφέρει τόσο πολλά εκείνοι με τον πολιτισμό τους!».

Σήμερα η Τζίνα δραστηριοποιείται στον τομέα της επικοινωνίας και προσπαθεί να βρει έναν τρόπο να χρησιμοποιήσει και την αγαπημένη της γλώσσα. Ένα μότο; «Θα σας πω έναν αγαπημένο μου στίχο: matta haru ni aimasho που σημαίνει: “ας ξανασυναντηθούμε την Άνοιξη”, γιατί στην Ιαπωνία η χρονιά ξεκινάει από την Άνοιξη».

Οι προτάσεις της Τζίνας για ιαπωνικό φαγητό:

• Oyakodon: που σημαίνει κάτι σαν «γονιός και παιδί»- πρόκειται για ένα πιάτο με αυγό και κοτόπουλο, μια ομελέτα δηλαδή, που από κάτω έχει ρύζι.
• Ramen: η γνωστή κατηγορία
• Κρύα soba: ιαπωνικά noodles (κρύα για το καλοκαίρι!) τα οποία συνοδεύονται με σάλτσα που φέρνουν ξεχωριστά
• Curry rice: πολύ διαφορετικό κάρι από το ινδικό, πολύ πιο γλυκό- είναι ένα πιάτο με ρύζι και λαχανικά
• Natto: φασόλια που έχουν προχωρήσει στο στάδιο της ζύμωσης με κολλώδη υφή (!) που σερβίρονται με ρύζι και τρώνε συχνά για πρωινό.

Ευχαριστούμε θερμά την Τζίνα που μοιράστηκε μαζί μας φωτογραφίες από το προσωπικό της αρχείο.