Ο λόγος που σου ανοίγει την όρεξη πριν καν αρχίσεις να τη μαθαίνεις

Η ιαπωνική γλώσσα θεωρείται μια από τις πιο πολύπλοκες γλώσσες στο γραπτό της μέρος. Κι αυτό διότι έχει τρείς διαφορετικούς τρόπους γραφής. Δύο από αυτούς είναι οι συλλαβικές γραφές και ονομάζονται Hiragana και Katakana. Τα Hiragana χρησιμοποιούνται για τη γραφή ιαπωνικών λέξεων, μορίων αλλά και καταλήξεων των ρημάτων, ενώ τα Katakana χρησιμοποιούνται για τη γραφή ξένων λέξεων, δανεικών από άλλες γλώσσες. Ο τρίτος τρόπος είναι τα Kanji, δηλαδή οι κινέζικοι χαρακτήρες (ιδεογράμματα). Ενδιαφέρον, επίσης, είναι ότι η ιαπωνική γλώσσα είναι συγκολλητική. Αυτό σημαίνει ότι σε μία λέξη μπορούν να γίνουν πολλές προσθήκες και να μπουν πολλές καταλήξεις.

Αντίθετα με το γραπτό λόγο, το προφορικό μέρος της ιαπωνικής γλώσσας είναι πολύ εύκολο. Η προφορά είναι απλή, καθαρή και χωρίς πολλούς φθόγγους ενώ δεν υπάρχουν διαφορετικοί τονισμοί, όπως συναντά κανείς στα Κινέζικα. Δεν υπάρχουν γένη, θηλυκό ή αρσενικό, ούτε ενικός και πληθυντικός, καθώς επίσης δε χρησιμοποιούνται άρθρα. Επίσης, η σύνταξή στην ιαπωνική γλώσσα δεν είναι αυστηρή εκτός από το ρήμα που τοποθετείται στο τέλος της πρότασης. Τέλος, χωρίς όμως να θεωρείται μέρος της γλώσσας, οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν και τα Romaji, δηλαδή τα λατινικά γράμματα ώστε να γράφουν ξένες ονομασίες ως έχουν, όπως ονόματα εταιριών. Τα Romaji είναι χρήσιμα για τους ξένους που επισκέπτονται την Ιαπωνία, αλλά και στην εκμάθηση Ιαπωνικών για την ανάγνωση της προφοράς των λέξεων σε αρχικά επίπεδα.