Από την Γκαλίνα Γκοντσάρ θα μάθεις τα τέλεια Ρωσικά και θα ακούσεις τα καλύτερα, ίσως, Ελληνικά που έχεις ακούσει ποτέ από ξενόγλωσση καθηγήτρια στην Ελλάδα!
Γεννήθηκε στο Αλμάτι του Καζακστάν, στην Πρώην Σοβιετική Ένωση. Μια πόλη πολυεθνική και κοσμοπολίτικη που αποτελεί εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο στην ευρύτερη περιοχή. Χτισμένη στους πρόποδες μιας οροσειράς που καταλήγει στην Κίνα, το Αλμάτι γνωρίζει καλά τι σημαίνει χιόνι και κρύο, αλλά και καλοκαίρι με υψηλές θερμοκρασίες.
Η Γκαλίνα σπούδασε Γλωσσολογία και Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών και Διεθνών Σχέσεων στην πόλη Άλμα-Άτα. Στο τέταρτο έτος του Πανεπιστημίου προσφερόταν ως μάθημα επιλογής η ελληνική γλώσσα. «Θυμάμαι μας είχε εντυπωσιάσει πόσο έντονη, ζωντανή κι εκφραστική ακουγόταν. Ο τόνος, πιο ανεβασμένος απ’ ό,τι συνηθίζεται στον Βορρά, κάνει τη γλώσσα να ηχεί πολύ φιλική. Είχαμε επίσης έναν πολύ καλό καθηγητή Ελληνικών κι έτσι αγάπησα τη γλώσσα αμέσως», εξηγεί η Γκαλίνα.
Έπειτα ήρθε στην Κέρκυρα για να συμμετάσχει σε ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα του Ιόνιου Πανεπιστημίου. «Ήταν η πρώτη φορά που έβλεπα τη θάλασσα του Νότου, αυτό το μπλε! Από τότε παραμένω ερωτευμένη με την Κέρκυρα και όλα τα νησιά μας» σημειώνει. Η Γκαλίνα προχώρησε τις σπουδές της με το μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στη Θεωρητική και Εφαρμοσμένη Γλωσσολογία. «Η γλωσσολογία είναι μια εξαιρετική επιστήμη που μας προσφέρει άλλη θέαση στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τις γλώσσες. Μας επιτρέπει δε να κατανοήσουμε ποιες δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς μαθαίνοντας μια γλώσσα, ιδίως όταν πρόκειται για τη μητρική μας κι έτσι να δουλέψουμε αυτά τα σημεία» εξηγεί η Γκαλίνα σε άπταιστα Ελληνικά (γνωρίζει επίσης εξαιρετικά την αγγλική γλώσσα). Μπορείτε άραγε να μαντέψετε το χόμπι της; Ναι, είναι οι ξένες γλώσσες!
Στο μάθημά της χρησιμοποιεί πληθώρα εργαλείων -παιχνίδια ρόλων μεταξύ της ομάδας, ταινίες μικρού μήκους, ηχητικά αρχεία. Κι αυτό καθώς προσπαθεί να δημιουργήσει μια «παράλληλη ρωσική πραγματικότητα», να μιλούν δηλαδή οι μαθητές της για την επικαιρότητα και την καθημερινότητα που βιώνουν στη ρωσική γλώσσα, σα να ζούσαν εκεί.
Τι της λείπει από τη γενέτειρά της; «Ίσως το χιόνι. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την αίσθηση που έχει κανείς όταν έχει χιονίσει όλο το βράδυ και ξυπνά νωρίς το πρωί και είναι ο πρώτος που θα πατήσει το χιόνι. Θυμάμαι τον ήχο! Αυτό το κροτάλισμα του χιονιού κάτω από τις μπότες καθώς περπατάς. Και μετά είναι βέβαια η Άνοιξη, όταν ο τόπος αρχίζει να πρασινίζει. Είναι σαν να αναγεννιέσαι και εσύ μαζί, μέσα σου».